જય શ્રીકૃષ્ણ મિત્રો,
ઋતુઓની રાણી ભલે વર્ષા હોય પણ તેનો રાજા તો વસંત જ છે.પાનખરમાં સાવ હાડપિંજર જેવી થઈ ગયેલી પ્રકૃતિ વસંતના આગમન સાથે જ તેમાં નવું જોમ પુરાય છે,ફરિ તેની ડાળીએ નવી કુંપણૉ ફૂટે છે અને એક મનમોહક દ્રશ્ય ઊભું થાય છે.વસંતમાં દિવસ ખૂબ જ ખુશનુમા અને સાંજ રળિયામણી બની જાય છે.પ્રભાતે ફૂલો પણ ઝાકળભીના થઈ એક માદકતા ફેલાવે છે અને આ નશામાં ભાગ્યે જ કોઈ એવી વ્યક્તિ હશે જેના હૈયામાં સૂતેલી ભાવોર્મિ ન જાગે.તો આ પળને માણતા માણતા મારી મિત્ર મન એ પણ મને વસંતરાજાના આગમનની વધાઈ ખાતી આ રચના આપી છે જે અહીં રજું કરું છૂં.આપનો પ્રતિભાવ જરૂરથી આપશો.
શિયાળે રૂડી જો ને આવી આ વસંત,
આવી આ વસંત
રૂડી શિયાળે આવી આ વસંત.
વૃક્ષોના પાન પર,કેસુડાની ડાળ પર
લહેરાતી આવી આ વસંત,
રૂડી શિયાળે આવી આ વસંત.
કળીએ કળીએ, પંખીએ પંખીએ,
કેવી કિલકિલાટ કરતી ખીલી આ વસંત,
રૂડી શિયાળે આવી આ વસંત.
સુર્યની સાથે,ઉષા ને સંધ્યાનો
સોનેરી તાજ લાવી આ વસંત
રૂડી શિયાળે આવી આ વસંત.
પ્રેમરૂપી ઋતુ કહેવાણી વસંત,
“મન”ના હૈયામાં સમાણી આ વસંત,
રૂડી શિયાળે આવી આ વસંત.
અને હાં જે લોકો ગુજરાતી ઋતુઓનું કેલેન્ડર ભૂલી ગયા હોવ તો તે પણ યાદ દેવડાવી દઉં.
કારતક,માગશર : હેમંત
પોષ, મહા : શિશિર
ફાગણ,ચૈત્ર : વસંત
વૈશાખ,જેઠ : ગ્રીષ્મ
અષાઢ,શ્રાવણ : વર્ષા
ભાદરવો,આસો. : શરદ
No comments:
Post a Comment